Mięta pieprzowa (łac. Mentha piperita) to bylina należąca do rodziny Wargowych (Labiatae) powszechnie uprawiana w Polsce.
Surowcem leczniczym jest liść mięty pieprzowej, który po wysuszeniu należy przechowywać w suchym, ciemnym i chłodnym miejscu w szczelnym opakowaniu.
Dodatkowo w lecznictwie używany jest olejek miętowy, z którego otrzymuje się mentol.
W liściu zawarty jest olejek miętowy (do 2%), a w nim m.in. mentol, dodatkowo garbniki, flawonoidy, gorycze, fenolokwasy i sole mineralne.
Działanie i zastosowanie mięty
Wyciąg i napar z liści mięty
- Zwiększa wydzielanie żółci i soku żołądkowego, co ułatwia trawienie pokarmów. Zapobiega zastojom żółci w pęcherzyku żółciowym
- Ma działanie rozkurczające na mięśnie jelit, dróg żółciowych i moczowych.
- Wpływa na prawidłową pracę jelit, zapobiega wzdęciom i ułatwia odejście gazów.
Stosowany jest w zaburzeniach trawienia i fermentacji, wzdęciach, bólach brzucha, braku łaknienia, w kolkach jelitowych, w chorobach dróg żółciowych i wątroby oraz zaburzeniach w wytwarzaniu żółci.
- Zwiększa ilość wydalanego moczu.
- Posiada działanie przeciwbakteryjne w obrębie dróg pokarmowych i żółciowych.
- Działają uspokajająco.
- Zewnętrznie mięta stosowana jest do płukania jamy ustnej i gardła w stanach zapalnych, najczęściej w połączeniu z innymi ziołami.Jest bardzo powszechna w mieszankach ziołowych dostępnych w aptekach np. do płukania gardła (Septosan), w preparatach uspokajających (Nervosan), w mieszankach poprawiających trawienie (Digestosan), na zaparcia (Normosan), ziołach Cholagoga.
Olejek miętowy i mentol
Olejek miętowy i mentol są stosowane zewnętrznie na skórę i błony śluzowe, dzięki swoim właściwościom przeciwbakteryjnym, odkażającym, przeciwświądowym, a także przeciwzapalnym, miejscowo znieczulającym i chłodzącym.
Dodatkowo olejek miętowy stosowany jest w kosmetyce (kremach, pastach do zębów), chemii, a także w cukiernictwie czy likierach.
Mentol i olejek miętowy nie są stosowane samodzielnie. Wchodzą w skład preparatów aptecznych (np. Raphacholin C stosowany w zaburzeniach trawienia i chorobach dróg żółciowych) czy żeli przeciwbólowych np. Deep Relief.
Działanie niepożądane mięty
Liście mięty nie powodują działań ubocznych.
Olejek miętowy i mentol mogą wywołać świąd, pokrzywkę i przekrwienie skóry. Podane wewnętrznie w nadmiernych dawkach wywołują wymioty, ból brzucha, zaburzenia równowagi i sen.
Napar z liści mięty można zrobić samemu. Należy zalać wrzącą wodą liście mięty i pozostawić pod przykryciem na około pół godziny. Następnie przecedzić. Pić pół godziny przed jedzeniem pół szklanki lub stosować zewnętrznie do płukania jamy ustnej, najlepiej w połączeniu z innymi ziołami o podobnym działaniu.
Literatura:
Rośliny lecznicze i ich praktyczne zastosowanie, Aleksander Ożarowski, Wacław Jaroniewski, Warszawa 1989
Strona główna › Forum › Mięta pieprzowa (Mentha piperita)
Ten temat zawiera 0 odpowiedzi, ma 1 głos. Ostatnia aktualizacja:
M. 9 lata, 12 miesiące temu.
Musisz być zalogowany, aby odpowiedzieć w tym temacie.