Nadczynność tarczycy (inaczej hipertyreoza) charakteryzuje się wzrostem stężenia hormonów tarczycy we krwi na skutek nadmiernej funkcji gruczołu tarczycy.
Pojęcie tyreotoksykozy oznacza z kolei uszkodzenie lub zapalenie gruczołu tarczycy i wynikający z tego wyciek hormonów tarczycy.
Choroba Gravesa-Basedowa to wtórna nadczynność tarczycy. Jest to choroba autoimmunologiczna charakteryzująca się rozlanym wolem. Charakterystycznym objawem tej choroby jest wytrzeszcz oczu.

Objawy nadczynności tarczycy

Objawy nadczynności tarczycy to:

• przyspieszona przemiana materii, zwiększenia wytwarzania ciepła

• zaczerwieniona, wilgotna i ciepła skóra,

• nietolerancja ciepła

• osłabienie i drżenie mięśni

• zmniejszenie masy mięśni

• większa objętość wyrzutowa serca, przerost mięśnia sercowego, przyspieszone bicie serca, zaburzenia rytmu serca i przyspieszone tętno (mocne i wyraźne)

• zwiększona utrata energii i związany z tym wzrost apetytu

• spadek masy ciała

• bezsenność, niepokój, lęk,

• wzrost pracy jelit

• osteoporoza

Przełom tarczycowy

Najcięższą postacią nadczynności tarczycy jest przełom tarczycowy. Objawy są podobne jak w przypadku nadczynności, jednak znacznie silniejsze. Dodatkowo występuje wysoka gorączka. W najgorszym przypadku może dojść do śpiączki i zgonu.

Leczenie nadczynności tarczycy

W nadczynności tarczycy stosuje się następujące leki i zabiegi:

• leki przeciwtarczycowe , zmniejszają produkcję i wydzielanie hormonów tarczycy

• jod radioaktywny

• operacje chirurgiczne polegające na usunięciu gruczołu tarczycy (całego lub jego części)

Zobacz także powiązane artykuły: „Tarczyca i hormony tarczycy.” oraz „Nadczynność tarczycy”.